Himig ng Pag-ibig

   

       Lumalagkit ang hangin sa paligid pag ang pinag-uusapan ay ang PAG-IBIG… nangingibabaw  sa isip ang mga gunitain na kung kailan lang ay buhay na karanasan ng halos lahat sa atin. Naging sanhi ng halos nakakamatay na karamdaman na kung tawagin ay  ‘kabiguan’ at, naging sanhi din ng agaw hiningang pakiramdam, labis-labis na kaligayahan kung  iyong makamit ang kamay ng akala mo ay iyong mahal sa buhay.

     

(Video posted by Xarina Ancheta Published on Sep 10, 2012  with caption: "A birthday present for our Kuya abroad. :))"

   
       Di ko lubos ma-aninag ang istorya sa likod nitong himig subali’t sa aking alaala, ay akin pang magunita ang mga pangyayari sa tambalan ng dalawang nilalang sadyang pinagsama ng tadhana sa panahon na kung tawagin ng karamihan ay ‘ Bisperas ng Gunaw’… ang pagka-unawaan ng puso nina Nene at Saro, (mga kauna-unahang miyembro ng grupong Asin, pawang mga masugid na manunulat at manlilikha ng mga awitin,  upang sabihin ang katotohanang nakatago sa likod ng panlilinlang at pangguguyo ng tao sa kapuwa niya tao...  ng Gobyerno na kakambal ng demonyo, nagdulot ng hindi ma-ipaliwanag na kahirapan ng karamihan sa sambayanang Pilipino…

      Maraming himig at tula ang sumibol sa tambalang ito…mga awiting inihatid ng hangin sa nagdurusang mamamayan ng ating bansa na nasa ilalim ng malupit na diktadurang rehimen…  tulad ng … ‘Gising na kaibigan’…’ang Bayan kong Sinilangan, Timog Cotabato’… ‘Balita’… ‘Itanong mo sa mga Bata’… Mga makahulugang awitin na nakikipag-ugnay at nakikipag-usap sa mga pusong pinipiga ng kamay na Bakal ng Diktadurang Rehimen.

      …subali’t ang Pilipino ay patuloy sa kanyang pakikipagtunggali sa buhay… sanay sa hirap… may lakas loob na tumawa sa ilalim ng nakatambak na problema … at sa kanya, ang pinakamahalaga ay ang mukha ng buhay na nagdudulot ng tamis at ligaya… ang pag-ibig… ang pagmamahal… ang pusong mamon… ang ‘pitik-mingaw’… ang mga magka-ulayaw sa pinilakang tabing… haaaaaaaaaaaaaay… kaya’t,  tuwing lumubog ang araw pagkatapos na magmano sa mga matatanda at habang naghahanda ng hapunan ay panay ang sulyap sa bintana… naghihintay… nag-aabang… nananalangin…na;

Sa pagsapit ng dilim ako’y naghihintay pa rin,

sa iyong maagang pagdating;

Pagka’t ako’y nababalisa, kung di ka kapiling…

bawa’t sandali’y mahalaga sa akin.

       Mga kataga na binubulong ng kalooban…puno ng pag-asa… puno ng pagmamahal… sabik na makita ang mukha ng kanyang pinaka!… (alam mo na!)

       Habang nilalarawan nitong isip ang mga nakaraan… saksi, ang mga pusong pinag-isa ng tadhana…ang mga maligayang sandali… Habang nakamasid sa karimlan, hinahambing ang pakiramdam sa mga na-aaninag at naririnig na mga bagay sa kapaligiran…
   

Tulad ng ibong malaya ang pagibig natin,

tulad ng langit na kay sarap marating…

Ang bawa’t tibok ng puso’y kay sarap damhin,

Tulad ng himig na kay sarap awitin...

          Yes ! … halos pasigaw na ibinulalas ng iyong kalooban ang mga katagang nabuo na nasa isipan … pati tibok ng iyong puso ay naririnig mo… ibong nananahimik sa kanyang pugad ay pinakialaman… ultimo langit ay iyong nakikita  na nasa likod ng karimlan… ang iyong isip na tuliro ay nagde-deliryo… Maraming makata, manunulat, mag-bobote, presidente; atbp,  espesyal ka man o karaniwang tao… ang nasangkot… naging biktima… naging alipin… naging kung ano-ano!

        ‘Yung isa pinutol ang tenga, binigay doon sa minamahal niya?!?… ‘yung isa ininom yung ‘muriatic acid’ sa kubeta (napagkamalang ‘gin’!)… ‘yung isa bigla na lang namulot ng papel sa daan, binabasa ang bawa’t mapulot at nagsasalitang mag-isa (akala siguro ‘love-letter’ galing sa kanyang nobya!) … ‘yung isa nandoon na ngayon sa Iowa, United iStates of America, lampas langit ang tuwa sa natamong kaligayahan na binigay ng tadhana!... at, napakarami ang humantong sa harap ng altar at nagsumpaang magsasama sa hirap at ginhawa, mababad man sa apoy ng impiyerno o masukloban ng tubig ng ‘tsunami’, saksi pa ang baboy na may mansanas sa bunganga at ang mga nag-iinuman sa harap ng papaitan…

        Ayaw ng paawat itong karamdaman…tuloy tuloy ang paglakbay ng diwa at kaisipan, sa kasalukuyan ay nasa ulap  nakalutang… kung ikaw man, titigil ka kaya?

At ngayon ikaw ay nagbalik sa aking piling

Luha ng pag-ibig kay sarap haplusin,

Tulad ng ilog sa batis, hinahagkan ng hangin

Pag-ibig ang ilaw sa buhay natin…

       Magaan ang pakiramdam habang iyong nilalarawan ang iyong guni guni na nasa iyong tabi... ang iyong ‘prince charming’  o/ ang iyong  ‘leading lady!’... saksi pa ang langit sa himig na iyong naririnig… himig ng damdamin… himig ng pag-ibig.
       Ang huling linya ang pinaka-mahalaga;
 

Pag-ibig ang ilaw sa buhay natin…

Ito ba’y tutu-o ? ang nagdu-duda na tanong ng aking puso…

      Ayon sa prinsipyo ng ‘ ying & yang ’ , ang buhay ay nahati sa dalawang bahagi;  ang unang bahagi, ay malamig at matigas tulad ng isang blokeng yelo … ang pangalawa, ay lumiliyab, lumilikha ng init sa ating katauhan,

…itong umaapoy na kalahati ay ang – pag-ibig.

Ito ba ay iyong nararamdaman ? …naramdaman ?

o ngayon mo pa lang nalaman?

     Tulad ng iilan sa atin, itong pag-iibigan ng dalawang nilalang na siyang dahilan ng pagka silang nitong panutsang awitin ay humantong sa hindi natin inaasahan… sila’y hindi nagkatuluyan… ang dahilan ay hanggang ngayon, hindi ko pa alam… subali’t itong himig ng pag-ibig ay nagkaroon na ng sariling buhay… lumakbay na mag-isa … naging bahagi ng buhay ng karamihan… may dulot na pag-asa at maluwalhating alaala… at sa mga ‘galawgaw’ naman, ito’y patuloy na nagbibigay buhay sa mga ugat na malapit ng mamatay!

      Katulad mo…ako’y sumasagwan sa ilog ng buhay… dumadaan sa pangkaraniwan… dumadaan sa kahiwagaan… maraming katanungan ang hindi pa nabigyan ng tamang kasagutan…ang isa sa mga ito, ay ganito; iilan ba sa atin dito,  ang makakagawa o nakakagawa na ng gawain para sa kanyang kapuwa na ang tunay na dahilan ay ang – pagmamahal ?

tunay na pagmamahal - walang hinihintay na kapalit o kabayaran?

ang  …  ibong malaya …

langit man … ay nais n’yang marating

ang …   tibok …    ng puso…

tulad ng  himig ng pag-ibig…

natin.

na na na … na na na… na na na…

Na na na, na naaaa… na na na na na na na naaaaaaa…

"Himig ng Pag-ibig"
Lyrics and Music: Lolita Carbon
Performed by: ASIN 
From the album: Himig ng Pagibig

noy pillora (Mike "Nonoy" Pillora) is a Filipino singer, songwriter, composer, arranger, performer, painter, sculptor, and was a creative writer for Focal Magazine (Serving the Filipino Communities in Israel).

noy had been in the Philippine music scene for three decades of his life. He started singing with Saro(Cesar  Baňares Jr.) and they were simply known as; ‘ Mike & Cesar '. After a year as a duo, Nene (Lolita Carbon) joined them and together they became one of the Philippines’ most popular group named ASIN. Together with the release of their third album, Himig ng Lahi, Pendong (Fred Aban Jr.) officially, became the fourth member of the group.

Ang Buhay Ko

         Nagmula sa lalawigan na napapaligiran ng dagat  ...mga ilog na nakakalat sa islang hugis medyas. Patag na mga bukirin sa paanan ng tumutubong bundok ...na kapag nagagalit ang bunganga nito'y umuusok!

Halos lahat ay nagtatanong doon sa aming bayan

Sa gitnang kanluran na aking pinagmulan

Sila'y nalilito kung ba't ako nagkaganito,

Kung ano ang dahilan, ako lang ang nakakaalam.

noy pillora jr. 

          Sa hinog na kaisipan ay lakas loob na hinarap ang kapalaran, matatag ang kalooban na nakikipagsapalaran. Sumalungat sa mga payo ng mga nakakatanda, tinahak ang landas  ng sariling kagustuhan . Dahil ang sinusunod ay ang bulong ng damdamin, maraming beses ng nadapa sa karimlan ng hangarin. Ngunit; sa bawat tayo niya ay may panibagong lakas na tumutubo, mula sa mga nagkakandarapang karanasan na nadadaanan. Ang bakas ng alaala sa diwa niya ay naiiwan at sa madla'y nangumpisal sa ginawang hakbang...

Magulang ko'y ginawa na ang lahat na paraan

upang mahiwalay sa aking natutunan

subalit iniwan ko ang ibinigay na karangyaan

kung ano ang dahilan ako lang ang nakakaalam...

          Ano naman kaya ang dahilan na ito, na siya lang ang nakakaalam? Hakbang na mahiwaga na tinatago sa kaloob-looban? Pinilit ng mga magulang na tapusin ang pag-aaral ...iginiit nila ang kanilang kagustuhan, sa isang katulad ko na pinaglihi sa kalayaan? Isinaulat ng mga nakakatanda ang karangyaang aking makamit pag tinupad ko ang kanilang kagustuhan. Sa mata ng aking pamilya't mga kamag-anak, ang awa ay aking nakikita. Kina-aawaan ang aking magiging kalagayan, sa hindi pagtupad sa kagustuhan ng magulang.

          Subalit masigasig ang lumiliyab na damdamin, walang takot na tinahak ang marusing na lansangan, na kung saan hahantong, sa totoo lang, ay hindi ko talaga alam! Ako'y tumagos sa ga-bundok na pagsubok, dinanas ang hirap... gutom ay pinapalampas. Tinaguriang lapastangan sa pagsuway sa magulang, ngunit buong tatag na hinarap ang nakatakda na kapalaran.

         Sa di malaon ay aking naramdaman ang bunga ng aking mga hakbang. Naibulalas ang mga hinanakit, naisulat ang mga malasakit, unti unting nabuksan ang mga nakapinid na mga pinto, tungo sa minimithing malayang pag-iisip.

       
Nilagyan ng himig at ibinulong sa hangin ...ang kagandahang dulot ng mundong umiikot ...ako'y nakisabay sa kanyang pag-ikot. Buong pusong inawit ang pangit at kagandahan ...na panay bahagi lamang nitong buhay na dinadaanan. At sa di malaon ay ibinulalas ang nakatagong dahilan... na tanging puso ko lamang ang nakakaalam... 

Musika ang buhay na aking tinataglay

Ito rin ang dahilan kung ba't ako naglalakbay.

        Umabot sa kung saan-saan ...inikot ang buong bayan. Umabot sa tuktok ng katanyagan ...nakakalakad sa daan na may kalayaan. Nang muli akong napadpad sa lupang pinanggalingan ay walang kurap ang mga mata na hinarap ko ang aking mga magulang ...ang buong pamilya na minsan ako'y hinusgahan, at ang mga kamag-anak na minsan ako ay pinagtawanan. Ang katatagan na tumubo sa loob ko ay tumayo at dahan dahang sinalaysay ang katarungang namamahay na sa buhay ko, hanggang ngayon ay sumasabay . . .

Kaya ngayon ako'y narito upang ipaalam

Na di ako nagkamali sa aking daan

Gantimpala'y di ko hangad na makamtan

Kundi ang malamang tama ang aking ginawa...

         Lingid sa kaalaman ng karamihan, ako'y sinibak ng aking mga kasamahan sa dahilan na ako'y hadlang sa kanilang pansariling kapakanan. Pinalaganap ang paratang na sinungaling at ako'y  tiniris ng mga kuko na maitim pa sa uling. Dinugtungan ko itong aking kasayasayan ng mensahe na galing sa damdamin. Sadyang isinulat para sa aking mga kasama na; ang isa ay naglalakad na walang ulo at ang isa naman ay naglalakad ng patalikod! (...ang hirap noon ah!?) ...at ang isa naman ay naging anino ng ibang tao na malakas ang  kutob ko ay siyang nagpasimuno. Ayon sa ulat ni Saro; hinirang ng anino ang sarili at pinapakita sa kilos nito na sa grupong ito, siya ang pinuno. Ika nga ni Buddha; may tatlong bagay na hindi natin puwedeng itago. . . isa - ang Araw... pangalawa  - ang Buwan... at pangatlo ay - ang Totoo...say mo?

        
Sana'y hindi pa huli na sila'y pukawin ng kanilang mga awitin at ng maituwid nila ang kanilang sinungaling ...at kung saka-sakali man, na piliin nilang  manatili sa kalagayan na kanilang pinili, tiyak na may pamamaraan ang langit na uusigin ka ng iyong budhi. Kaya mga kababayan;

Tuloy ang kasaysayan . . . tuloy ang tugtugan

tuloy ang mga sinungaling . . . tuloy din ang tutuo.

Iisa ang pupuntahan. . .marami ang daan;

kung paano ka makarating . . .

nasa sa 'yo na 'yan!

         Oo, ang lahat ng nilalang dito sa mundo ay may kanya-kanyang daan, tuwid man o paliko-liko, iisa lang ang pupuntahan ...tayong lahat ay tutungo sa Dakilang Maylikha, na siyang nagmamay-ari nitong langit at lupa.

         Pag ikaw ay sinungaling ...baluktot ang iyong hangarin ...magnanakaw na pulitiko ...ma-dramang presidente ...mahikero ka sa kongreso ...'swindler' ka sa kapuwa mo ...at iba-iba pang katangahang katangian na sa ibabaw ng lupa ay na-imbento - - ang landas mo po ay Liko-Liko.

         Ang tao na ang tinatahak ay ang landas na hindi humihiwalay sa katotohanan ay ang siyang nasa - Tuwid na Daan, at tiyak na makakarating sa kandungan ng katahimikan. Kaya,  kung paano ka makakarating sa minimithing hangarin ay…

...nasa sa iyo na 'yan!

        ...nasa damdamin mo . . . nasa utak mo . . . nasa bulsa mo!? . . . nasa katauhan mo . . . nasa pamamaraan mo . . . nasa katangahan mo . . . nasa Mc Do! . . . hindiiiiii! . . . nasa  'jolibeee' ! ! !

. . . heh! tigilan mo nga ako!?!

“Ang Buhay Ko”
Lyrics & Music:   noy pillora

Performed by :    ASIN

From the album :    Masdan mo ang Kapaligiran

noy pillora (Mike "Nonoy" Pillora) is a Filipino singer, songwriter, composer, arranger, performer, painter, sculptor, and was a creative writer for Focal Magazine (Serving the Filipino Communities in Israel).

noy had been in the Philippine music scene for three decades of his life. He started singing with Saro(Cesar  Baňares Jr.) and they were simply known as; ‘ Mike & Cesar '. After a year as a duo, Nene (Lolita Carbon) joined them and together they became one of the Philippines’ most popular group named ASIN. Together with the release of their third album, Himig ng Lahi, Pendong (Fred Aban Jr.) officially, became the fourth member of the group.

Itanong mo sa mga Bata

      Taos pusong nagpapasalamat ang aking kaluluwa at ako’y binigyan pa ng isang araw dito sa mundo…(sana kayo din). Ako’y nagising sa larawan ng isang alalala na nakamasid sa mga batang naglalaro sa aking harapan habang ako’y naka-upo sa baitan ng hagdanan. May nahahabulan… may nagtataguan… at sa bandang kanan ay isang lupon ng mga batang kababaihan na nagpapantero… sa isang tabi, ay isang batang umiiyak sa dahilang siya’y hindi isinali! Minsan, ako at ikaw… ay naging isa rin sa kanila… walang ina-alala kung ano ang mangyayari sa susunod na umaga… sa musmos na kaisipan,  

Tears as Manobo boy sings Asin's "Mandan Mo Ang Mga Bata" on the live semifinals of the second season of "The Voice Kids"

ang lahat ay nasa kasalukuyan,

walang kahapon  …  walang bukas

     Naghatid ng kasabikan sa aking nag-iisang puso, ang mga nagunita  ng naiwang alaala… ako’y nag-isip… ng nag-isip… ng nag-isip… hanggang sa ako’y naidlip sa aking isip…ako’y gising na nananaginip… at unti- unting lumitaw ang mga tanong na nagsusuntukan sa aking isip …

Ikaw ba’y nalulungkot ? Ikaw ba’y nag-iisa ?

walang kaibigan, walang kasama…

     Habang binanabasa itong mga kataga, ang puso ko’y parang pinipiga…sa kalungkutang nararamdaman… nakikihanay sa mga nangungulilang kalooban… lumulutang sa mga katanungang…

Ikaw bay’ nalilito, pag-iisip mo’y nagugulo?

Sa buhay ng tao, sa takbo ng buhay mo…

      Kon todo ang pagkalito, itong makata ay tumakbo, habol ang hininga na lumabas  sa mga nangyayari at pinagmasdang mabuti ang mga pangyayari… sa kanyang isip na di niya mawari… at sa mga tanong na umuuntag sa kanyang guniguni…

Ikaw ba’y isang mayaman ?  o/ ika’y isang mahirap lang?

Sino sa inyong dalawa,  ang mas nahihirapan?

       Sino nga ba kaya? Ang tanong  nitong makata… sapat bang katumbas ang salaping iyong kinakabig, kung ang iyong anak o ang iyong mga anak ay halos di mo na nakikita; isang oras sa umaga ay napaka haba na, at sa gabi pag ika’y umuwi sila ay tulog na ? Tuyo sa pagmamahal ang iyong puso… dahil ang laman ng iyong kalooban ay ang: takot , na ika’y ma-isahan… ang laman ng iyong utak ay paano ka maka delihensiya… ang naririnig ng iyong tenga ay ang kalansing ng pera… at ang guhit na nakikita sa iyong mga mata ay ang:  $  …hindi ko na dapat sabihin pa ang nilalaman ng kalooban ng mga maralita… nasa kanila ang init ng pagmamahal sa kapuwa… nagtutulungan… nakikiramay sa mga kapus palad na tulad nila … nagkibit balikat na lamang itong makata, at itinuon muli ang kanyang paningin sa larawan ng kanyang kaisipan…

Masdan mo ang mga bata…masdan mo ang mga bata

Ikaw ba’y walang nakikita, sa takbo ng buhay nila ?

Masdan mo ang mga bata…ang buhay ay hawak nila…

Masdan mo ang mga bata…ang sagot , ay iyong makikita

     

       Napakaraming katanungan sa isip niya’y nagliliparan…nais niyang ipadama ang kanyang nadarama… sa iyo… sa inyo… sa ating lahat… Dunong ang ipinamana ng bayaning pinaka-dakila, nang sabihin niya na;

  

                   “ Ang kabataan ang siyang pag-asa ng ating bayan .”

     Nasaan ang katotohanan sa likod nitong kasabihan ? Sobra na nang isang daang taon ng lumisan si Rizal…subali’t;  Bakit ang mga matatanda pa rin ang siyang may hawak ng kapangyarihan ng ating bayan? ...Mayroon din namang mga bata...pero isip matanda! kaya tradisyonal pa rin ang pag-iisip...(hmmmmp sinabi mo pa!) ...at, mayroong mga nanunungkulan na uugod-ugod na sa katandaan, at tadtad pa sa sakit ang katawan ay ayaw pa ring umalis sa kanilang upu-an… dahil ba sa kagustuhan na sila’y magsilbi sa sambayanan ?... at mahal nila ang kanilang kapuwa, kung ba’t ayaw nilang umalis sa kanilang katungkulan?

       Ang katotohanan… alam na ng karamihan…alam ko, at alam mo… ang talagang mahal nila ay ang kanilang upuan… ang kapangyarihan na kanilang hinahawakan. Ito ang ayaw nilang bitawan !…kaya walang pag-asa ang mga kabataan !

       

  

Ikaw ba’y ang tao, na walang pakialam sa mundo ?

Nguni’t ang katotohanan,  ikaw ma’y naguguluhan…

Ikaw ba ang tinutukoy nitong katanungan?

 

      Hawiin mo ang ulap na gumugulo sa iyong isipan… dahil pag ika’y naguguluhan madali kang gawing uto-uto… iyan ang sandata ng mga gahamang makapangyarihan… kaya’t ang taong bayan ay lagi nilang ginugulo… Isaisip…isapuso… na;

Tayo ay naglalakbay, habol natin ang buhay

Ngunit ang maging bata ba’y tulay,  tungo sa hanap nating buhay ?

       Pabulong na sumigaw ang may gawa nitong tula… Walang duda ! na ang mga bata ang siyang tulay… sila ang may dala ng bagong kaisipan… nasa kanilang katauhan ang inerhiya (energy) ng kaunlaran... malalakas ang  loob na sinasagupa ang pagsubok ng pagbabago …sila na mismo ang pagbabago! ... sila ang kinabukasan!

   

       “Kalokohan !”…pasigaw na sagot ng mga matatanda. “Totoy pa kayo” …nangungutya ang boses na parang galing sa ilalim ng lupa, ang salita ng isang naka-upo sa ‘wheel chair’… “Hindi n’yo alam ang inyong mga sinasabi !” …pabulyaw at makapangyarihang boses ang ginamit  (ala- Pavaroti), ng isang may hawak na tabako at sa kabilang kamay ay kopa na may lamang vino .

        Marahang nagsalita itong makata, … malamig ang boses, lumuhod at nag mamakaawang nagsalita ;  

“ Masdan mo ang mga bata …ang aral sa kanila makukuha;

Ano nga ba ang gagawin ?... sa buhay na hindi naman sa atin? ”

      

     

Muli kong minasdan ang larawan sa aking harapan… ang mga batang naglalaro at natatawananan ay napalitan ng mga batang namamalimos sa  mga daan… gumagala sa lansangan na walang patutunguhan… sa kanilang mga mukha ay aking nakikita, ang pagkawalang pag-asa sa mga dumadating na umaga… Inikot ng tadhana  ang mundo ng mga bata !?!  Pero…teka, ako’y napa buntong hininga, may bahid ng  kalituhan sa mukha ko’y mailarawan… tadhana nga ba kaya ang may pakana? … o/ ito’y kagagawan lang ng aking kapuwa?

      Ang bawa’t isa’y may kanya-kanyang sagot sa mga katanungang idinulot… ang kamay ng katotohanan ay ang tanging makapagbukas ng hiwaga na bumabalot sa ligaya at pagdurusa…paano naman kaya natin malaman ang tamis na dulot ng ligaya, kung hindi natin maranasan ang pait na dulot ng pagdurusa ?

Itanong mo sa mga bata…itanong mo sa mga bata

Ano ang kanilang nakikita ?... sa buhay na hawak nila…?

      Kung ito’y iyong masagot… kabilang ka sa mga bata… pag ito, para sa iyo, ay isang haka-haka na likha lang ng kaisipan… ikaw ay mapapabilang na sa mga matatanda !... palubog na! …handang ipaglaban hanggang sa kamatayan ang iyong ari-arian…lahat na hindi puwedeng pagkakakitaan ay MALI !... at lahat na puwedeng madelehinsiyahan ay TAMA ! Ito ang patakaran ng iyong moralidad….

Masdan mo ang mga bata… sila ang tunay na pinagpala

Kaya dapat nating pahalagahan, dapat din kayang kainggitan?

      Ito ay dapat na maintindihan ng bawa’t kabataan ng ating bayan; at hindi lamang sa ating bayan, kundi pati na rin ng lahat na kabataan sa sanlibutan… dahil kung iyong titingnan… sino-sino ang may hawak ng kapangyarihan sa mga bansa ng sanlibutan?... mabibilang lang sa daliri ang mga bata o/ yaong nagdadala ng kaisipan ng mga kabataan…

      Ang karamihan po sa kanila ay mga manhid na matatanda…takot sa pagbabago… takot sa kanilang sariling anino… ginugulo tayo sa pamamagitan ng digmaan… at ang masaklap pang balita ay; tayo ay nilalaro ng mga ito…ginuguyo… inu-uto-uto… niloloko… ginawang gago si Rizal… at, lahat tayo’y ginawang gago !

      At ang karamihan po sa atin  ay :

nagpapalaro ! nagpapaguyo ! nagpapaloko  ! nagpapa-uto!

nagpapa- gago!

 

Kaya kung ikaw ay isa sa mga nabanggit, itong huling habilin ay baunin mo !

Masdan mo ang mga bata…masdan mo ang mga bata

Ikaw ba’y walang nakikita sa takbo ng buhay nila ?

     

Pagod na itong makata…tumayo, tumalikod at payukong humakbang ng palayo… sa kaguluhan… sa mga nagda-daldalan… patuloy na naglakad ng palayo… at palayo … palay …pala… pal …pa … p … *  …hanggang sa siya’y tuluyan ng naglaho …naglah …nagla …nagl …nag …na…n… *  

        Ako’y naiwang nakamasid sa dilim… at ang ma-aaninag lamang ng aking kaisipan ay ang mga katagang iniwan ng pumanaw na makata;

Masdan mo ang mga bata, ang buhay ay hawak nila,

Masdan mo ang mga bata,

...ang sagot , ay iyong makikita.

"Itanong mo sa mga Bata"

Lyrics and music : Saro Banares Jr.

Performed by       : ASIN

From the album   : Masdan mo ang Kapaligiran

noy pillora (Mike "Nonoy" Pillora) is a Filipino singer, songwriter, composer, arranger, performer, painter, sculptor, and was a creative writer for Focal Magazine (Serving the Filipino Communities in Israel).

noy had been in the Philippine music scene for three decades of his life. He started singing with Saro(Cesar  Baňares Jr.) and they were simply known as; ‘ Mike & Cesar '. After a year as a duo, Nene (Lolita Carbon) joined them and together they became one of the Philippines’ most popular group named ASIN. Together with the release of their third album, Himig ng Lahi, Pendong (Fred Aban Jr.) officially, became the fourth member of the group.

Dunong ang Paghihintay

       

    Isang oyayi ang ating tatalakayin sa araw na ito; may karunungang taglay ang himig na dinadala… ang musika nito ay inaawit ng isip at pabulong na kinakanta ng mga pusong …nananaginip …nanghihinayang … nabubugnot …na-aasar … nagagalit … nagsisisi … nagdadalamhati at ; buong puso kong handog sa lahat na mga-  nagmamadali !  Ang bawa’t kataga ay may hatid na unawa sa iyong  naging kalagayan… sa ngayon o/ sa iyong nakaraan… at masuwerte ka, kung ang pagmahal ay hindi mo pa naranasan…dahil ito’y isa sa mga maari mong gawing  gabay na puwedeng magiging batayan sa susunod mong hakbang…

Learn how to get your music noticed at ReverbNation.com

Learn how to get your music noticed at ReverbNation.com

        Sa takbo ng mundo na ating ginagalawan, itong karunungan ay mahirap maunawaan subalit, kung ang iyong hangarin ay ang mamuhay sa katahimikan. Huminto ka sandali sa iyong pagmamadali, bigyan mo ng kaunting panahon at masusing pagsuri; itong mga kataga na maaring lunas sa mga naghihirap, dahil sa sakit na:  nalilito… natutuliro …o sa puso na naghihingalo…           

Ibinulong ng hangin ang diwa;

binuksan ang aking unawa ,

sa landas ng katahimikan.

Diwa ? anong diwa ?!?

              …ang dahilan kung bakit ang mundo ay umiikot…ang dahilan kung bakit may kulay ang umaga…ang dahilan kung bakit gusto mo pang dugtungan ang iyong hininga…ang pinaka-ugat na dahilan upang matamo ang kapayapaan at katahimikan na, minimithi at inaasam ng iyong kalooban… at ng buong sanlibutan. Ito ang ibig sabihin nitong - diwa...

Ang  diwa ng -  pagmamahal …

        …kung ika’y nakakaramdam na para bang may nangingiliti sa iyong tenga at gumagapang sa iyong buong katawan at gumagaan ang iyong kalooban dahil sa, para bang may pag-ibig kang nadarama…at  kapag ika’y nagsisimula ng magsalita ng mag-isa habang naghuhugas ng pinggan o naglalaba …o kapag ika'y naglalakad at nakatingin sa malayo at tatawa-tawa… huwag kang mag-‘panic’ dahil napupukaw lamang ang iyong puso sa isang panibagong ‘drama’… at, habang tumatagal ito’y lalong lumalala, dahil ang ‘minsan’ ay napapalitan na ng ‘lagi’… hindi ka na makatulog… tigyawat dumadami… ang iyong utak ay pinu-putakte ng guniguni… at itong pag-ibig ay iyo ng nadarama sa paligid  at sa tuwina… huwag mong bitawan itong pakiramdam, sa halip ay kupkupin sa kalinga ng iyong kaluluwa….ito ay parang binhi na iyong ipinunla, at pag ito’y tumubo sa iyong kaloob-looban…bubukas ang pintuan ng iyong puso ,pati na ang bintana ng iyong mga mata…dito  sisibol ang balintataw, ang hudyat at ang simula ng bagong -ikaw !

        …may kamulatan na dapat matunghayan kung bakit ikaw ay isinilang dito sa sanlibutan… katulad ng ipis at daga…aso at pusa… kahoy at kamoteng kahoy…damo at gamo-gamo… sila, katulad mo ay may katungkulang ginagampanan sa gulong nga buhay…kaya’t huwag kang ma-atubiling humarap sa nararapat,  at ako’y nananalangin na…    

Ang bukang liwayway ang gabay;

damhin mo at ikaw sumabay,

Sa agos ng mundong makulay…

        Kay gandang pagmasdan, ang unang sinag sa silangan…kasabay ang tilaok ng mga manok…tuk-tu-rooo-ooook!... ang huni ng ibon (twit-twit-twit)… ang agos ng sapa sa bukana… biglang napa-igtad sa sarap, at nahulog sa kama …ay! umaga na ! …kailangan maihanda ang sarili sa araw araw na gawain! …almusal… ligo… linis …takbo upang gampanan ang misyon mo sa buhay…etc.; at kung ano ano pang dekorasyon at palamuti, na nakasabit sa ating pamumuhay… dahan- dahan…hinay –hinay… idaan mo ang lahat sa mapayapang paraan at lagyan mo ng pagmamahal ang iyong ginagawa lalo na kung ika’y nagluluto…sasarap lalo ang iyong niluluto, at iyong matutunghayan na para kang lumulutang sa kalawakan; at kung ang iyong ini-isip ay ang kinabukasan, lalong-lalo na kung pag-aasawa ang pag-uusapan, laging alalahanin na…   

Dunong daw ang paghihintay

Sa iyong magiging kasabay…sa buhay.

Ang unang tanong na dapat mong sagutin ay …

Marunong ka bang maghintay ?

         Dito sa Israel , bihira pa sa madalang ang nakakaalam nito…ang lahat ay laging ‘busy’…nakakandarapa sa pagmamadali…

         Savlanot…hinahon...savlanot… ang kailangan ng tao sa mundong umiikot… huwag mong sabayan ang mga naghahabulan; dahil wala naman tayong ibang pupuntahan, kundi ang sumunod sa ating mga ninuno na nasa libingan …kung ika’y laging nagmamadali, mapapabilis din ang iyong pakikipagkita sa iyong mga ninuno na nasa kalangitan  …

         Kaya’t kaunting hinahon sa paghamon ng panahon, at tiyak na ang iyong hakbang ay sa iyo aayon… huwag mong tulutang hawakan ka ng panahon…sa halip ay, ikaw ang humawak sa panahon… dahil ang panahon ay walang utak at ikaw ay meron… ang panahon ay walang puso at ikaw ay meron…kaya;

Sumunod ka sa iyong damdamin;

ang mga tanong ay iyong sagutin …

        …sampu man ang tanong ? sampung beses mo ring sasagutin…pag isang daan? …dapat ay isang daan din ang sagot (pag nubenta’y nuwebe lang…  hindi ka pa handa!)

        … gusot gusot na pag-iisip ay dapat mong plantsahin… hanggang sa, ang lahat ng katanungan ay masagot ng iyong damdamin…at kung ang lahat na ‘yong katungkulan ay iyo ng magampanan, puwede ka ng mag patahi ng ‘trahe de borda’… sa mga kelot naman ay ternong pamburol?! (ay!…pangkasal pala!) ...ihanda ang karwahe sa simbahan pupunta… ‘feeling’ mo ngayon ikaw ay si ‘cinderella’ …o/ di kaya’y ikaw ang prinsipe na naging palaka! (ay! mali! pakibaliktad mo na lang ‘pleeease’) …  tumbahin ang limang baka, patayuin maya’t maya… ang mga mesa i-kamada sa engrandeng handa…ang kama, (siyempre!) para sa pulot-gata… huwag mong kalimutang isabay, sa ’yong panalangin itong aking sasabihin, at laging…

Isa-puso ang tanging habilin...

Sa mapayapang pook nahimlay;

ang tibok ng damdaming taglay,

ang lihim ng hiwaga sa buhay…

        ‘Serious’ na ako ngayon, kaya huwag ka ng tumawa…dahil papasok na tayo sa pinto ng iyong puso, at bubungad tayo sa bintana ng iyong mga mata…

        Ito’y salawikain lamang sa pusong may kakayahang  mag-unawa at sapat na kamulatan upang salubungin ang pagsubok ng buhay…may kakayahang tumingin sa mata ng katotohanan … laging isa-isip na mayroong dalawang klaseng katotohanan dito sa lupa…mayroong tama na katotohanan at, katotohanang gawa-gawa lamang, sa simpleng salita ito’y tinatawag na: ilusyon… nasa sa iyo ang pagtimbang at pagpili ng nararapat sa iyo na katotohanan.

        …at; sa sinabi ko na,  pag ang na-abot ng iyong mga mata, ay umabot na sa iyong isip, at ito’y sumasabay na, sa tibok ng iyong puso… magsisimulang lalakbay ang iyong kaluluwa at doon hihimlay sa pook na mapayapa… ang tamang katotohanan ay siyang magsisilbing gabay, sa iyong paglakbay sa landas ng buhay… tanging katotohanan lamang (wala ng iba! ...walang tawad!...tapat na! ), ang  puwedeng maghatid sa iyo sa kandungan ng katahimikan.

         Ikaw ang maygawa ng iyong tadhana… ikaw ang may hawak ng iyong kinabukasan… ang lihim ng hiwaga sa buhay, ay nasa sa iyong kamay…

Dunong daw ang paghihintay; sa iyong magiging kasabay,

…sa buhay.

(…nawa, ang lahat ng nilikha dito sa mundo ay maging maligaya.)

"Dunong ang Paghihintay"

Lyrics and music  : noy pillora

in noy's album    : Ang Karugtong
Back up vocals      :  Ayelet Hazan

noy pillora (Mike "Nonoy" Pillora) is a Filipino singer, songwriter, composer, arranger, performer, painter, sculptor, and was a creative writer for Focal Magazine (Serving the Filipino Communities in Israel).

noy had been in the Philippine music scene for three decades of his life. He started singing with Saro(Cesar  Baňares Jr.) and they were simply known as; ‘ Mike & Cesar '. After a year as a duo, Nene (Lolita Carbon) joined them and together they became one of the Philippines’ most popular group named ASIN. Together with the release of their third album, Himig ng Lahi, Pendong (Fred Aban Jr.) officially, became the fourth member of the group.

Palaisipang Naiwan

      

          Sa dalampasigan ng kahapon, ng nakalipas na, na panahon…ay may mga gunitain na kahit ano ang ating gagawin ay nananatili, namamalagi at di kayang burahin… maaring ito’y nakakadulot ng kasiyahan, sama ng loob o aral na dapat nating matutunan… ito’y nakalaan na sa ating landas, at hindi nating maaring iwasan… Ito’y bigla na lang lilitaw sa harapan mo sa ayaw mo at sa gusto… na kung sabihin natin sa wikang inggles ay; “whether you like it or else ? ? ! !”…na nagtatapos sa dalawang pananong at dalawang tandang pandamdam... ang pananong ay para sa mga nagduda …at ang tandang pandamdam naman ay para doon sa mga wala ng pag-asa…

     (Pabulong : wala ng pag-asang magbago)…sanhi ng pagkabulag… nalipasan ng gutom… pangungutya ng mga kababata… kontrolado ng sistema… at marami pang dahilan kung bakit kailangan ng bigyan ng ‘ultimatum’ upang harapin ang tutoo. Naku! …masaklap ang wakas ng mga ito!

Dahil sa tinatahak mong daan,

 ang mga pangyayari at ang mga nangyayari ay sadyang dapat mangyari .. 

at, ang BAKIT?  . . . ay nasa sa iyo na ang pagsusuri 

       Basahin mo ang mensahe sa gitna ng mga kataga at ng iyong maliwanagan ang mga bumabalot na hiwaga …huwag mong seryosohin baka ikaw ay ma-‘heart attack’ …huwag mo ring lunukin at baka ikaw ay mabulunan o di kaya’y di matunawan …at huwag na HUWAG mong palipasin …

dahil ito na ang simula; at . . . ito rin ang katapusan,

ng buhay mo dito sa madla.

Ang mga awitin, akin pang ma-aalala;

himig na sumisigaw ,naghahanap ng unawa…

Kay lawak na kaisipan ang iyong naipamana;

naging gabay sa aking buhay, landas na mapayapa

         Parang kahapon lamang na tayo’y nagkukuwentuhan…masayang nagtatawanan …naglalakbay sa panaginip patungo sa direksiyon na wala namang patutunguhan… ang ating mga pinagdaanan ay kisap matang nalusaw, kasama sa bakas na ating naiwan …at  nanatiling nakalutang na naging palaisipan na lamang sa kasalukuyan …

        
     Pag tayo’y napapalayo sa ating mahal sa buhay, dito natin nauunawaan ang kahalagahan ng relasyon sa isa’t isa… malalim na kalungkutan na di mo maintindihan  ang bumubulabog sa iyong kalooban…  ngunit; uulitin ko,

...ito’y sadyang nakalaan at sa buhay mo ay ‘yong dadaanan…

        Ang mga pangyayari na ating nasasalubong dito sa lupa ay mga pagsubok na sa atin ay nakalaan na, bago pa man tayo iniluwa sa sinasapunan ng tinatawag nating  ‘ina’... Bagamat tayo’y nagkaroon ng buhay sa pamamagitan ng ating ina, hindi pa rin tayo nanggaling sa kanya... Dahil tayo’y nanggaling talaga sa Diyos na siyang maygawa nitong langit at lupa... Ang buhay na pabuya sa iyo ng Dakilang Maygawa ay pagkakataon lamang upang mabigyan ka ng panahon upang lawakan mo’t mapag-aralan ang iyong pag-uunawa… at nang magising ang espiritu ng iyong pagkatao na nakabalot sa iyong katawang lupa. 

       ang PAG-UUNAWA ay isang katangian na makakalunas ng maraming problema na kailangan maunawaan ng buong madla... Kapag ito’y umabot na sa iyong puso, para bang ika’y umabot sa tuktok ng mataas na bundok at ang paligid mo ay iyong nakikita, ...sa gandang namamalasan ika’y mapapamangha …ang dulot na biyaya, sa puso mo ay may hatid na hindi ma-isplekang tuwa… (nandiyan ka pa ba?)

        Kung di mo maarok ang aking mga sinasabi, kailangan mo ng pasensiya …ang aking maipapayo ay, pumunta ka sa Iloilo, doon sa kanto ng Jaro Liko, ay may panaderyang nagtitinda ng pasensiya… bumili ka ng marami …kainin mo …at magbaka-sakali na ito ay tutubo sa iyong konsensiya…at, sa pagsibol ng unang dahon, balikan mo itong iyong binabasa dahil ito ang hudyat na maiintindihan mo na, ang kahulugan ng mga nakasulat dito na mga pangungusap….

       At muli, tayo’y naglakbay na magka-akbay, upang salubungin ang bukang liwayway… ngunit sa pag-ihip ng hanging Haniway ang pagsubok ay sumasabay... May mga pangyayari na nakatakdang mangyari na naging dahilan ng ating paghiwalay...

Ilang taong nagsama minsan ay humihiwalay,

nagsusumikap tuklasin  ang hiwaga ng buhay… 

       Oo… ito’y bahagi rin ng ating pagtubo… huwag mong putulin ang ating relasyon, sa halip ay hayaan mo na kusang dudugtong… at makita mo, na sa pagdating ng panahon ay iyong matutunghayan, na ang bintana ng iyong isip ay iyo na ring mabubuksan, at sa panibagong pananaw ay may bahid ng pag-uunawa na;

Ang bawat paalam ay puno ng pag-asa,

na tayo’y magkikita sa susunod na umaga…

      May larawan ng kalungkutan ang paglubog ng araw sa kanluran, at may pananabik na kasama ang unang sinag sa bawat umaga …ito’y bahagi na ng buhay, at kakambal ng pintig ng iyong puso … ang pananampalataya, ay may kasamang pananabik na sana ay mabigyan ng katuparan ang mithiing inaasam… ito ay nangyayari na di inaasahan… ito ang batas ng kalikasan.

              

                Subalit kung maputol man ang tali, sanhi ng sunod sunod na pagkakamali…

  ano na lang ang aking imumungkahi ?

Pumanaw ka ng tuluyan at ako’y maiiwan. . .

 “ Aba ! walang ganyanan !”… akala ko ba’y walang bitawan ! 

      …Subalit nangyari ang hindi inaasahan, sa murang edad ikaw ay lumisan… at ang tanging pamana mo sa amin ay ang iyong mga palaisipang iniwan… katulad mo, ako rin ay naniniwala sa mensahe ng tadhana …nagpupumilit na maunawaan ang mga hatid na hiwaga... ngunit ang siklabo ng damdamin ay nagpapatuloy… sa liwanag man o sa karimlan …sa iyong kaluluwa na lumiligid-ligid sa paligid, ako’y nangangako na ang mga -  

adhikaing  ating sinimulan. . . umasa ka’t masusundan

        Minsan sa aking pag-iisa, ay may mga tanong na sumusundot sa aking alaala … isa na ay, kung bakit buhay ang naging kapalit ang iyong mga magagandang salita; o, di ba kaya na ikaw ay pumanaw sa dahilan na nagawa mo na ang dapat mong gawin dito sa lupa? ...o nasabi mo na ang dapat mong sabihin sa madla? 

      Ano naman ang nilabag mong batas ? … kung ayon sa banal na kasulatan ay,

“ Buhay ang kabayaran, sa kasamaan, ”

ang batas na umiiral sa sanlibutan.

Ang pamamaraan ng Dakilang Maygawa ay sadyang mahiwaga…

 ang kahuli-hulihang hininga na sumama sa iyong paglisan; 

sa aming lahat na naiwan, kailanman, ay mananatiling palaisipan...

  

Paalam . . .  kaibigan . . . Paalam 

. . . . . . . . .

"Palaisipang Naiwan (alay kay Saro)"

Lyrics and music     :  nonoy pillora

From the album      :   Ang Karugtong
Back up vocals      :  Ayelet Hazan

noy pillora (Mike "Nonoy" Pillora) is a Filipino singer, songwriter, composer, arranger, performer, painter, sculptor, and was a creative writer for Focal Magazine (Serving the Filipino Communities in Israel).

noy had been in the Philippine music scene for three decades of his life. He started singing with Saro(Cesar  Baňares Jr.) and they were simply known as; ‘ Mike & Cesar '. After a year as a duo, Nene (Lolita Carbon) joined them and together they became one of the Philippines’ most popular group named ASIN. Together with the release of their third album, Himig ng Lahi, Pendong (Fred Aban Jr.) officially, became the fourth member of the group.